بررسی خصوصیات مکانیکی و دوام بتن خود تراکم حاوی سرباره آلومینیم، ترکیبات نانوسیلیس، میکروسیلیس و الیاف پلی پروپیلن

در سال های اخیر کشورهای توسعه یافته و صنعتی برای کاهش مشکلات زیست محیطی ناشی از ضایعات و همچنین استفاده مجدد از آنها سرمایه گذاری هنگفتی اختصاص داده اند. یکی از روش های مصرف مواد ضایعاتی به کارگیری آن ها در بتن و سایر مصالح ساختمانی است. در این مطالعه سعی بر آن است که خواص مهندسی بتن خود تراکم حاوی دانه های سرباره آلومینیم به عنوان جایگزین بخشی از شن و ماسه (0، 1، 2، 3، 4 و5 درصد حجمی) با نسبت آب به سیمان 0/36و عیار سیمان 450 کیلوگرم بر متر مکعب با ٪10 میکروسیلیس بررسی گردد. خواص خود تراکمی مخلوط های حاصله توسط آزمایشهای جریان اسلامپ، قیف v و جعبهl مورد بررسی قرار گرفته است. خواص بتن خودتراکم سخت شده نیز توسط آزمایش های مقاومت فشاری، مقاومت کششی (به روش دونیم شدن استوانه)، آزمایش مقاومت خمشی و آزمایش جذب آب در سنین مختلف بررسی گردیده است. نتایج بدست آمده نشان می دهند که با افزایش میزان سرباره، خواص خودتراکمی کاهش می یابند، لیکن خواص خود¬تراکمی تا ٪5 حجمی جایگزینی شن و ماسه با سرباره آلومینیم در رده بندی بتن خود تراکم قرار می گیرند. همچنین افزایش مقدار سرباره آلومینیم در ماتریس بتن منجر به کاهش قابل توجه خواص مکانیکی بتن خود تراکم گردیده است. لازم به ذکر است که در این تحقیق تاثیر افزودن نانو سیلس و الیاف پلی پروپیلن نیز در نمونه های حاوی ٪3 سرباره آلومینیم مورد بررسی قرار گرفت و با بهبود خواص مکانیکی در سنین مختلف مواجه شدیم.